کد مطلب:77703 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112

خطبه 219-درباره یکی از حاکمان











و من كلام له علیه السلام

یعنی و از كلام امیرالمومنین علیه السلام است در مذمت خلیفه ی دوم به طریقه ی ایهام:

«لله بلاد فلان! فقد قوم الاود و داوی العمد و اقام السنه و خلف الفتنه! ذهب نقی الثوب، قلیل العیب. اصاب خیرها و سبق شرها. ادی الی الله طاعته و اتقاه بحقه. رحل و تركهم فی طرق متشعبه، لایهتدی فیها الضال و لایستیقن المهتدی.»

یعنی از برای خدا باد آبادی شهرهای متعلقه به فلان كسی كه خلیفه ی دوم باشد، پس به تحقیق كه قیمت كرد و به ثمن و بها درآورد كجی و ضلالت را، یعنی قرار داد به ثمن و بهای ضلالت و كجی در دین حطام و متاع دنیا را و مداوا و معالجه كرد درد ستون ظلم را كه خلیفه ی اول باشد، یعنی صحیح ساخت و سالم گردانید امارت و خلافت به ظلم را از برای او، برپا داشت سنت و طریقه ی غصب خلافت را، خلیفه و جانشین كرد فتنه و فساد در دین و ملت را كه خلیفه ی سیم باشد! رفت از دنیا كه پاك جامه بود از اطاعت خدا و اندك عیب بود در طاعت شیطان، رسید به خیر خوب و فتنه ی در دین كه اول باشد و سبقت و پیشی گرفت بر شر و بد فتنه ی در دین كه ثالث باشد، ادا كرد به سوی خدا طاعت هوای خود را نه طاعت امر خدا را و پرهیز كرد خدا را به سبب حق خود نه به سبب حق خدا، كوچ كرد از دنیا و حال آنكه واگذاشت مردمان را در راههای ضلالت مختلفه كه راه به حق نیافت در آن راهها هیچ گمراهی و به تحصیل به یقین و معرفت نكرد هیچ راه یافته و مسلمانی.

[صفحه 910]


صفحه 910.